Kalkıyor şehirden bir vapur.
Çıplak bahtına semtimin.
Bir güvercin yuva yapmış,
Tepesine, tahtadan bozma evin.
Şarkılar söylenir, bahara yakın mevsim.
Kapıdan baktırıyor sevdan.
Donuyor ellerim.
Hüzün baharı sevmez Şair dostum.
Ağlamak içten bile değil.
Vapur yüklenmiş kara kara sevda.
Toprağı deliyor bir işçi
Ağlamaklı olur kadın.
Doğurunca çocuğunu işçi..
Osman Erdal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder